Ik ben het eens met de mensen die het eerste album van The Editors, The Back Room, in 2005 een goedkope meelift-truc noemden op het veel betere album van Interpol: Antics uit 2004. Gelukkig hebben de heren van The Editors sindsdien niet stilgezeten en hebben ze nu veel beter album geproduceerd. Een album dat naar mijn mening beter is dan het ook recentelijk verschenen album van Interpol: Our love to admire. De songteksten van The Editors zijn welliswaar bijzonder zwaarmoedig, eigenlijk gewoon fucking depri maar gelukkig hoor je dat pas als je op de teksten gaat letten. Met bijzonder opgewekte stukjes tekst als “Je ben alleen op deze wereld gekomen en zo zal je die ook weer verlaten” is het soms maar goed dat je niet altijd scheermesjes of een lang stuk touw in de buurt hebt. Dus afgezien van de nogal neerslachtige teksten is het album fantastisch! Het geluid is goed en veel minder eentonig dan Our love to admire van Interpol. Dit album van de editors is zeker meer waard dan de 6.4/10 die de NME het gaf. 5 sterren wat mij betreft.
en dit vind ik ervan
Deprimerende teksten of niet. De muziek weet je toch weer op te zwepen. Daar is waar het voornamelijk om gaat. En het stemgeluid van de zanger samen met de muziek vind ik fantastisch.